"...και τέλος, υπήρχαν οι οδηγοί που νόμιζαν πως τα άλογα ήταν ατμομηχανές σε μικρό μέγεθος. Νόμιζαν πως μπορούσαν να πάνε όσο μακριά ήθελαν, όσο γρήγορα ήθελαν, χωρίς να κουραστούν. Έδεναν σφιχτά τα σταθερά χαλινάρια για να έχεουμε το κεφάλι μας ψηλά και μας χτυπούσαν αλύπητα...". Έτσι περιγράφει η Μαύρη Καλλονή από το βιβλίο της Άννας Σιούελ τους κακούς αμαξάδες. Υπήρχε τότε ένα ρητό που όλοι οι καλοί αμαξάδες έγραφαν στις άμαξές τους: "Στην ανηφόρα μη με πιέζεις. Στην κατηφόρα μη με σπρώχνεις. Στο ίσιωμα μη με λυπάσαι και στο στάβλο μη με ξεχνάς". Τα άλογα θέλουν να τρέχουν ελεύθερα, γι' αυτό είναι προτιμότερο να υπάρχει ένα ανοιχτό λιβάδι για να τρέχουν. Καμιά φορά, άμα τα άλογα έχουν πολύ καιρό να βγουν βόλτα, κλοτσάνε για να ξεμουδιαστούν. Άμα νοιώθετε πως το άλογο θα κλοτσήσει, μακρύνετε τα χαλινάρια και κρατήστε τα σφιχτά, αλλά μην τραβήξετε το άλογο γιατί πρέπει να κατεβάσει το κεφάλι του για να κλωτσήσει. Όταν τα πόδια του αλόγου είναι ψηλά, τραβηχθείτε κι εσείς πίσω. Μερικά άλογα μπορεί να φοβηθούν μικρές λακούβες με νερό. Θα βρούν μόνα τους έναν τρόπο να περάσουν απέναντι, κι αν δεν το κάνουν, οδηγήστε τα γύρω-γύρω. Άμα το άλογο σηκωθεί στα πισινά του πόδια, γείρετε τόσο μπροστά ώστε να ακουμπάτε το άλογο. Άμα το άλογο δε νοιώθει άνετα σταματάει να κινείται. Τα άλογα μπορεί να μην μπορούνε να πηδήξουν εμπόδια επειδή φοβούνται ή επειδή το χρώμα του εμποδίου τα εμποδίζει. Αυτό συμβαίνει όταν τα χρώματα των εμποδίων της εξάσκησής σας έχουν συνέχεια το ίδιο χρώμα και το άλογο έχει συνιθήσει αυτό. Γι' αυτό να βάφετε τα εμπόδια εξάσκησης με φωτεινά και διαφορετικά χρώματα. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΚΑΛΠΑΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗ ΖΑΚΕΤΑ ΣΑΣ ΝΑ ΑΝΕΜΙΖΕΙ. ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΕΝΟΧΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΦΗΝΙΑΣΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου